“Refik” sözcüğünün anlamını çok kimse bilmez. Bilmemesi de doğaldır çünkü bu sözcük pek kullanılmaz. Özellikle de son yılların yozlaşmasından nasibini alan medya dünyasında “refik” olmak değil de “hasım” olmak daha çok tercih edildiğinden “refik” öldürülmüştür.
Peki öldürülen “refik” ne demektir?
Özü: Arkadaş dost.
Ne de güzel tarifi var.
Arkadaş ve dost.
Yani; sırtını dönebildiğin.
Yani, iyi ve kötü günde yanında olan.
Yani; seni satmayan.
Yani; yürek.
Yani; kardeş.
Yani; yiğit !
Yani; güvenilir.
Yani; vefalı.
Yani; kalleş olmayan.
Yani; kalite.
Yani; geleceğin.
Yani; çiçek.
Yani, gülümsediğin, gülümsettiğin…
Gündem Gazetesi’nin kuruluş 25. Yayın yıldönümünde gazetenin sahibi olan ESER AİLESİ’nde bunları yaşadım.
Çünkü bu arkadaş ve dostluğun temelleri 1991’de Ereğli Memleket Gazetesi yayın yaşamına son verdiğinde mesleğe devam etme kararı aldığım Gündem Gazetesi’nde atıldı ve bu gazetemizin ilk emekli ettiği gazeteci olma onurunu da ayrıca yaşıyorum.
1995’de emekliliğimle veda ettiğim Gündem, 25. Yayın yılında kadirşinaslık örneği göstererek “Emeği Geçenler Kervanı”nda bana da yer verip onare etti kutlama gecesinde. Gecenin bir diğer anlamı da, rahatsızlığı nedeniyle aktif gazeteciliği bırakan meslektaşım Ali Suat Eser’in elinden Gündem’in plaketini almamdı. Böylesine güzel bir onuru; bu meslekte vefalı olanın mumla aranıp da çok zor bulunduğu günümüzde Gazeteci Altan Akçakese’nin şahsımı hiç de hak etmediğim sözlerle anons etmesiyle yaşayarak paylaştım.
Refik olmak değil, refik kalmak ne kadar büyük onur.
Arkadaş, dost.
Sonsuza dek.
Birçoğumuzun sıkça yaşadığı gibi “o yapmaz” dediğimiz nicelerinin unutulmayacak ihanetlerine ne kadar çok karşılaşıyoruz.
Keşke böyle olmasa..
35 yıla yaklaşan meslek yaşamımda anı sepetime bırakabileceğim “unutulmayan refikler” dosyama iki yıldız düştü.
Herkese binlerce kez teşekkürler.