Hasta nerede hasta?
Yok mu?
O zaman git.
Önce hasta gelecek.
O gelmez ise yok!
Randevu yok, yok!
Yani, sabahın erken saatinde ister ise tekerlekli sandalye kullansın hasta gelecek ve muayene için sıra alacak.
Allah Allah!
İnanamadım duyduğumda.
Doğruymuş bu iddia.
Çünkü…
Biliyor ve tanıyorum.
Senin ilçede olman, o saatlerde araç bulup bulamayacağın falan önemli değil.
Kural kuraldır.
U-ya-cak-sın !
Uymazsan muayene olamazsın.
Hangi çağda mı yaşıyoruz?
Gülmeyin/gülmeyelim!
Kafa aynı kafa ise orada çözüm değil, dayatma vardır, baskı vardır.
Ama bilinir ki bu dayatma ve baskılar garibanlara geçer.
Diğerleri muaftır bu uygulamalardan.
Özel diye bir şey var.
Özellere özel muayene.
Yer Zonguldak.
Hastane de BEÜ Araştırma hastanesi.
Bölüm mü, onkoloji!
Hastanın kendisi gelip sıra almaz ise muayene olamıyor.
Hadi imkanı olan özel araç buldu veya taksi tuttu da, gitti.
Ya tutamayanlar.
Ya bir kuru dilim ekmeğe muhtaç olanlar.
Onlar insan değil mi?
Ortaya attığım bu olayı kimse yalanlamaya kalkmasın sakın.
Biliyorum.
Tanıyorum.
Kenarından da olsa bir parça yaşıyorum.
Bunun adı vicdansızlıktır.
Ayıptır!
İnsanlık ayıbıdır.
Bir de web sitelerinde elektronik randevu sistemi var.
Öğünerek konulmuş sayfaya.
Gururla.
Tabi ki, bu kuralları haklı kılacak sebepler vardır.
Olabilir yamuk yumuk işler.
Tamam da, önlem “Yassak!” denilerek mi alınır?
Akıllar sadece yasağa mı çalışır?
Çözüm, vatandaşı mağdur etmek olmamalı.
İsyana sevk etmemeli.
Çağdaş ülkeler gibi hizmet verilmeli.
