Hani bir söz var “Allah akıl fikir versin” diye.
Kimi durumlarda sıkça kullandığımız bu sözü bir kez daha hatırladım Çinlilerin en son buluşmaları karşısında.
Allah Çinlilere akıl fikir vermiş.
Çalışıyorlar.
Hem de öyle çalışıyorlar ki dünya ekonomisini yöneten konumuna ulaştılar.
Hani o “Çin Malı” diye kalitesizlik görülen malların dışında neler üretiyorlar neler.
Bastır parayı iyisini al.
Ucuz mal tabi ki pahalıdır.
Çinlilere Allah akıl veriyor da peki biz de niye yok?
Yok dediğim, genel olarak tabi ki.
Çinliler yağmurdan elektrik enerjisi üreten güneş panelleri bile buldular.
Yani güneş olmadığı zamanda karanlığın tam ortasında yağmur var ise o paneller yine üretimde.
Şakır şakır elektrik üretiyorlar.
Allah’ın verdiği aklı ilim ve bilimle buluşturan Çinlilerden bizim neyimiz eksik?
Sahi eksik olan ne?
Biz neden halen daha, nükleer ve termik santral kurmak için halkın da “istemiyoruz” çığlıklarına rağmen ısrarcıyız.
Halkı takan yok.
Halk azıcık sesini yükselttiğinde geliyor biber gazı.
Pıs pıs!
Foş foş.
Ne için?
Milletin A… koyduğunu açıkça ilan edenlerin daha çok koyması için.
Bizdeki Allah’ın verdiği akıl değil mi?
Değil ise neden sokuldu bu akıl (!) bize.
Sahi kim soktu bu aklı?
Akıl akıl işte takılıyor bir yerlere ki aydınlık vermiyor.
Hep gerilim.
Hep baskı.
Hep korku.
Hep karanlık.
Hep şiddet.
Hep hakaret.
Bu akıl neyin aklı?
Neyin?!!
Allah Akıl fikir versin.
Bize tabi ki bize…
Hepimize…
Aklımızı ışığa yöneltmesi için.
Bilim için.
İlim için.
Toplumun geleceğinde bir harflik de olsa yer bulabilmek için.
Allah akıl fikir versin, akıl fikir…
