21 Aralık 1990.
O gün bardaktan boşaldı sanki yağmur.
Şakır şakır öyle bir yağdı ki caddeleri, sokakları, yolları sel aldı götürdü sanki.
Alt yapısı olmayan yollar ne kadar dayanabilir ki yağmura, sele.
Öğle saatlerinde Kandillideki Geyikbeli Camisindeydik o sağanak yağış sırasında. Cenaze namazının ardından tabutu omuzladık ve Şehitlik Mahallesi üzerinden götürdük mezarlığa.
Sonsuz yuvasına koyduğumuz da tabuttaki bedenini yağmur hiç ara vermemişti.
Tepeden tırnağa sırılsıklam olsak da, bir tek kişi bırakmamıştı cenazeyi.
Omuzdan omuza.
Omuz omuza olmuştu herkes.
Behzat Atalardı toprağa verdiğimiz.
Kandillinin sesini Şirin Ereğli Gazetesinde büyük özveriyle uzun yıllar duyuran Behzat Atalar.
Bir başka ifade ile; Kandillinin Sesi Behzat Atalar.
21 Aralık 1990 tarihinde aramızdan ayrılıp Kandilli Şehir Mezarlığında yatırdığımız Behzat Ataların ölüm yıldönümünde anıların koynuna dalıverdim birdenbire.
Ve hele konu basın dünyası olunca.
Behzat Ataların Şirin Ereğli Gazetesindeki haftada bir yayımlanan Kandilli Haberleri sayfasına daha sonra İbrahim öz ile birlikte ben de Ereğli Memleket Gazetesinde Armutçuktan Haberler ile destek vermiştik. Yayımladığımız her sayıda konuları birlikte oturur değerlendirerek yaşadığımız kente en küçük bir hizmetin getirilmesi adına tatlı bir rekabeti paylaşırdık.
O yıllar ve dostluk.
Kandillide belediyenin kuruluşu sırasında da büyük katkılar verdi Behzat Atalar. Daha önce mahalleler arasındaki mesafeden dolayı Kandilli adıyla kabul edilmeyerek geriye döndürülen belediye dosyası, bu kez proje revize edilip Armutçuk adıyla gönderildiğinde Ekim 1986da belediyenin kuruluşu kabul edilmişti. 7 Haziran 1987 olarak belirlenen seçim takviminde Behzat Atalar dönemin tek başına iktidarı ANAPın belediye başkan adayı oldu. Behzat Abi ile siyasal duruşumuz nedeniyle seçim de yollarımız ayrıldığında çiçeği burnundaki DSPye destek verme kararı almıştık. Behzat Abi Başbakan Turgut Özal ile fotoğraf çektirmek için Ankaraya Asım Çevikin otomobiliyle giderken kaza geçirerek yaralandı. Ve seçim sürecinde bireysel katkı da veremedi doğal olarak. Seçimi 60 oy farkla DSPnin adayı emekli öğretmen Fuat Yener kazandı Kandillide. Sonraki süreçte de; (Türkiyede sanırım bir ilktir) Kandillinin kozmopolit yapısından kaynaklanan bazı partililerden gelen bireysel taleplere kızan Fuat Yener göreve başlamadan belediye başkanlığından istifa ediverdi.
Bu yılları Behzat Abi ile hep birlikte yaşadık.
Yanlışlarımızı ve doğrularımızı her gün birlikte tartışarak Kandillinin geleceğine dönük düşüncelerimizi zenginleştirmeye çaba gösterip, o yılları Kandilliden yayılan ses olarak gazete sayfalarına döküp durduk.
Yıllar yılları kovaladı.
Kandillideki amatör gazetecilik dönemime, Ereğli Memleket Gazetesinin sahibi A. Turan Kayalı vefat ettiğinde profesyonelliğe geçerek devam ederken bile, Behzat Abi ile ilişkilerimiz (belediye seçimleri dışında) hiç kesilmedi.
21 Aralık tarihinde toprağa verdiğimiz Behzat Ataları aradan geçen onca yıl sonra ölüm yıldönümünde arıyor ve anıyorum.
Kandillide bir çok kez mezarında anma töreni düzenledik o tarihlerde.
Evinin bulunduğu (benim evim ile
O sokakta Behzat Atalar Sokağı yazıyor şimdi.
Behzat Atalar Kandillide yaşayan çok kişi için bir anlam ifade etmeyebilir.
Bilmezler çünkü.
Eskiler bilir ve Behzat Abiye olan büyük saygılarını dile getirirler.
Kimbilir belki bir gün bu işlere meraklı biri çıkar da Kandillinin tarihini yazmaya kalkar ise bilin ki kitapta en çok sayfayı Behzat Ataların mücadelesinden kesitlerin yer aldığı belgeler kaplar.
Aradan geçen onca yıl sonra bugün de Behzat Abiyi unutmuyorum.
O benim ağabeyimdi.
Dostumdu.
Arkadaşımdı.
Ve ben Onun oğlu gibiydim
Toprağın bol bol olsun sevgili Behzat Abi.
Sen Kandillinin unutulmayacak simalarından biri oldun hep.
Dost yüreğinle.
Sevginle
