Yani; “Ey insanoğlu ben sizi yaratıyorum. Önce parayı bulun. Sonra bu para için birbirinizi öldürün. Dünya topraklarını bölüp sınırlar çizin. Bu sınırlar için birbirinizi öldürün. Bankalar ve borsalarda rant denen lanetliğe bulaşın. Dünya halklarını inananlar inanmayanlar diye ayırarak aralarına fitneler sokun. Doğayı katledin. Katliamlar yapın. Garibin ekmeğini çalın. Elinizde pala ile dolaşıp vahşi mi olun” dedi?
**
Kimi zaman kendi kabuğuna çekildiğinde insan yaşamın ayrıntılarında gezinti yaptığında öyle uç noktalara takılıp kalıyor ki.
Örneğin.
Paran var.
Pulun var.
Makamın var.
Dünyalığın beş-on sülaleyi taşır götürür.
Peki sonra?
Günde üç öğün yemek yersin.
Beş altı bardak çay içersin.
Ama…
Yaşam kriterlerinde “insan olmak” yok.
**
Tekrar aklım “Allah bizi niye yarattı”ya gidiyor.
Şimdi Allah bizi; “bulduğunuz paranın tutsağı olun ve nasıl olur ise olsun parayı ele geçirin ve o parayla insanları ezin. Can yakın. Baskı kurun. Satın almaya kalkın. Ve bankalarda turşusunu kurun” diye mi yarattı?
İyi tamam şu veya bu anlamda kazandın.
Ye kardeşim ye!..
Yemesini bil…
Önce paylaşarak ye.
Çevrendekilerden işe başla.
Gariplere iyilik yap ve bu iyiliklerinden kimseye de söz etme ki, iyilik küçülmesin.
Sonra çık dolaş.
Ülkeni gez ve tanı.
Dünyayı dolaş.
Yeni dostlar edin.
Doğaya yatırım yap.
**
Hep şikayet ederiz “Allah bu parayı yemesini bilmeyenlere veriyor” diye.
Sahi öyle mi?
Öyle gibi.
Yardımlaşma kültürünün etik değerlerini taşımaktan uzak niceleri açıkçası ot gibi yaşayarak ömür tükettiğinin farkında bile olmadan yaşayıp duruyor.
Malı mülküyle büyük (!) olmanın malum gururuyla dolanıyor.
Sonra?
Atta gitti.
Mallar mülkler de nanik yapıyor peşinden “anca gidersin” diye.
Ye kardeşim ye.
Yiyin.
Gitmeden öteye yaşamın derinliklerindeki güzelliklere bu dünyada ulaşma akılcılığını gösterin.
Gezin.
Dolaşın.
Nefes alın ki, tüm hücreleriniz yenilensin.
Dipdiri olsunlar.
Para sizi değil, siz parayı teslim alın.
**
Düşünüyorum da Allah bizi “kazandığını da yemesini bilmeyen aptal ordusu” diye mi yarattı?
Ah ah…
Şu para bir de yemesini bilenlerin eline geçse.
Hayat defterleri yeniden yazılır…
