Şehirden uzakta bir apartman katında oturuyorum.Bu binalar yapılmadan önce burası köylünün merasıymış. Devlet tarafından istimlak edilmiş ve şuan oturduğumuz cok katlı binalar yapılmış.

2000 senesinde evlerimizi teslim aldığımızda  köyle ve köylüyle içiçe bir yaşantımız vardı. Herkes birbirini tanıyordu. Köylü ürettiği ve fazla olan ürünlerini satmak için kapılarımıza kadar gelirdi.

Apartman kapısı genelde açık olurdu. Artık tanış olduğumuzdan zili çalar  kimsin sesine “ Benyim” cevabını alınca kapıyı açardık.

Zamanla evler, binalar çoğaldı. Mantar misali ...Birgün gördüğümüz yeşil alanda  ertesi günlerde bir tabela ile inşaatların başlıyacağını anlıyoruz  Ardından yerini alan  iş makineleri ve dikiliveren apartmanlar. Büyüdük. Bir zamanlar köyken şimdi mahalle olduk.

Teknoloji ilerleyince kapılara megafon taktırdık. Şifreli ve görüntülü .Ürettiği ürünü satmaya gelenler kapıda kaldı.Sifreyi bilemediklerinden zillere basamadılar. Gelmez oldular artık.

İlk zamanlar pencere köşelerine yuva yapan kırlangıçlar da yok artık. Daha sıcak,daha korunaklı olsun diye mantolama yaptırdık binalarımıza, kuşlar yuvalarını  bulamadılar. Yine geliyorlar  bize baharı müjdelemeye,  nereye yuvalanıyorlar bilmiyorum. Şimdilerde bolca güvercinimiz var. Aramız pek iyi olmasa da zaman zaman ekmek ve su veriyorum. 

Denizden çok uzak olsak da bu sene

martılarımız bile oldu . Sanırım yuva kuracakları yer arıyorlar.

Kimbilir belki de şehrin, denizin kirliliğinden kaçıp, biraz olsun temiz hava solumaya gelmişlerdir.

Evet

Sanslıyız ki meşelik var yakınımızda.  Uzun uzun meşe ağaçlarıyla kaplı, içinde çeşmeleri , mangalları olan bir mesire alanı... Burda da daha önceden  sincaplar vardı. Meşe palamutlarıyla oynayan,  bizleri görünce ağaçların en yükseğine bir hızla tırmanan...Şimdi onlar da yok.

Bolca kedimiz ve köpeğimiz var. İnsanların, evlerine alıp, bakamayınca sokaklara saldığı, evlerinden uzak yerlere terk ettiği,  cana yakın   ve çaresiz hayvanlar...

Güzel olan ne varsa hızla yok ediyoruz.  Birlikte yaşamayı öğrenemedik. Ağaçlarla hayvanlarla ve hatta insanlarla ...