Bu sesler kurultaya kadar taşınır mı bilinmez ama ciddi bir sıkıntı var.
Sıkıntı ne?
Başarısızlık!
Her seçimden “ANA MUHALEFET PARTİSİ” olarak çıkmaya abone CHP’de, partililer iktidara yürüme heyecanını yaşamak istiyor.
Uzun yıllar sonra, Muharrem İnce’nin Cumhurbaşkanı adayı olması yüzde 30 rakamının aşılmasının coşkusunu yaşayan CHP’liler, partinin oy oranının yüzde 22’e düşmesi ile yine hayal kırıklığı yaşadılar.
Bir türlü olmuyor.
Bir türlü umut rüzgarları esemiyor.
Ve bu açık ve net duruma rağmen, “değişim isteklerine” direniliyor.
Bu nasıl koltuk hastalığı?
Ki, genel başkanları bile koltuk hastalığından (!) yakınıyor.
Yani ortada bir başarısızlık var ama bu gerçeği üstlenen kimse yok.
Ne diyor CHP yönetimi; AKP seçimi kaybetti!
Sahi mi?
Nasıl oldu o?
İktidarda AKP’nin genel başkanı ve partisi var ve CHP yine ana muhalefet ama seçimleri AKP kaybetmiş.
Aziz Nesin’in yüzde 60’nın içine kim giriyor şimdi?
Koltuk sevdasından yakınanlar mı?
CHP iktidar alternatifi bile olamıyor ise koltuklarda oturanların demokrasinin gereği olan “istifa” yolunu seçmemeleri, işte o koltuk sevdasından vaz geçemeyenlerin fotoğrafını ortaya koyuyor.
Partililer “Git!” diye bağırıyor ama…
Giden yok!
Daha ötesi, “gitmemeye” kararlı bir duruş var.
Aman koltuğum canım koltuğum.
Gitmesini bilme erdemi neden yok bizde?
Süresi dolan gitmeli.
Bayrağı devir etme örneği olmalı.
Onurlu bir iz bırakmalı.
Ve gençlerin önünü de açmalı.
Bakınız ne oldu 2014 yerel seçimlerinde? CHP yeni bir aday ile seçime girseydi, AKP seçim kazanabilir miydi? AKP’de belediye meclisine aday olanlar, “Yedinci sıradan sonrasını istemiyorum” diye pazarlık yaparken, CHP’nin kendini yenileyememesi nedeniyle kale yakıldı/yıkıldı.
İşte son örnek Aziz Yıldırım. “Git” mesajını tersinden okudu. Alamadı o mesajı ve çok kötü bir biçimde veda etti yıllarını verdiği kulübe. Böyle mi olmalıydı? Yaptığı onca hizmetini bile gitmesini bilmeyerek gölgeledi.
Şimdi CHP’nin Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu direniyor?
Niye?
CHP babasının şirketi mi?
İyi insan, hoş insan, düzgün insan olarak bilinip tanınıyor. Doğrudur da! Ancak tutmuyor ki. Dokuz seçim kaybetmiş bir genel başkan koltukta nasıl oturur? Nasıl içine sindirir? Nasıl “benden bu kadar” demez?
Hayret!
CHP yenilenmeli.
60 yaşın üstündekileri fahri üye yapıp aktif siyasetten çekmeli.
Gençler ve kadınlara dayalı örgütler kurmalı.
35 yaşındaki birini de genel başkan seçmeli.
Yoksa…
Bu politikaları ile AKP sittin sene iktidarda kalır.
Bunun sebebi de, AKP değil, yenilenmeye direnen CHP’nin koltuk sevdalısı yönetenleridir.
