Allah hepimize senin gibi uğurlanmayı nasip etsin…

 

29 Mart günü bütün sandıkları bir heyecanla birlikte dolaştık.Bir an bile beni yalnız bırakmadı.

 

Seçim boyunca bir “o” birde Ayşe Ünal hep yanımdaydılar.

 

Evet Bülent Abiden söz ediyorum.Hep moral verdi hep güldürdü.Öncelerden beri tanıdığım ama seçim dönemimde ikinci bir abim olan Bülent Abi …

 

Karagah orasıydı.Canım bir şeye sıkılıyor moralim bozuluyor hop onun dükkanındayım.İki espri patlatıyor veriyor gazı hadi bakalım çalışmaya.Hadi diyorum sende gel çoğu zaman geliyor bazende atlatıyor çünkü işini çok seviyor ve bırakamıyordu.Takılıyordum bende bari sen çalış para kazanda bize de verirsin diye…

Neredeyse hergün her çarşıya indiğimde yanına mutlaka uğrardım.

Bütün Ereğlinin uğrak yeriydi Kuyumcu Bülent’in dükkânı.

Ah Bülent abi zamansız gittin ama Taktir i ilahi böyleymiş ne yapabiliriz ki.

Bu kadar mı herkese sevdirdin kendini…

Delilerin bile uğrak yeriydi. Herkesi insan olduğu için severdi “O”.Bakardı onlara ama kimselere yaptığı iyilikleri anlatmazdı.Sadece orada gördüğüm için söyleyebildiklerim bu kadar…

Bütün Ereğli sana ağladı Bülent abi. Cemaatin Ereğli’ye sığmadı.

Eğer dükkanın kapısının önündeyse herkese bir laf herkese şakalar…çayı hazır.”Başkan sen şimdi ıhlamur içersin ama yazda geldi çay iç çay…”

 

“Başkanım geliyor kırmızı halıları serin çabuk”…

Her çarşıya inip sokağına girdiğimde o sokakta neşeli bir ses…

Mekanın cennet olsun abim.Toprağın bol olsun.

Allah hepimize senin gibi uğurlanmayı nasip etsin…

Seni o kadar çok özleyeceğiz ki ama içimiz rahat çünkü sen biliyoruz ki huzur içinde uyuyorsun