Elimde market poşetleri.Evimizin karşısındaki alışveriş merkezinin güvenlik görevlisinden anons etmesini istedim.Sağolsun yardımcı oldu 4-5 defa anons edildi.Gelen olmadı.Mecbur 155‘i arayarak durumu izah ettim.Trafik polisi gecikmeden geldi.Polsin gelmesiyle AVM nin kafesinde bizi görebileceği şekilde oturan bir kişi koşturarak geldi. Özür dilemeyi bırakın polis ceza yazıyor diye bağırıp çağırdı…
Biz ne zaman nasıl bu kadar duyarsız ve kaba kişilere dönüştük.Evime girmemi aracıyla engellemiş ve polis gelene kadar duyarsız kalmış biri nasıl olunur.
Ülkenin bu gergin vaziyetinde birde insanların kaba ve düşüncesiz davranışları hayatı çekilmez kılıyor açıkçası. Bu tür davranışları anlamak mümkün değil. Trafikte herkes çok fazla gergin tahammülsüz ve öfkeli.
Kabalık ve öfke tüm ülkeyi hatta bulunduğumuz coğrafyayı teslim almış durumda.
Bilimden sanattan kültür faaliyetlerinden uzak asgari yaşam vaad edilen bir toplum halindeyiz.Okumayan duyarak öğrenmeye meyilli araştırmayan bir coğrafyada yaşam her açıdan gerilemekte ve çağdaş bir toplum olabilme hayallerimizi nasılda olumsuz etkiliyor.
Ülkemizin geçtiği bu zor günlerde ülkemizi yöneten iradenin de devamlı olarak öfkeli ve tehditkar çıkışları topluma gençlere kötü örnek olmakta ne yazık ki…Sevgiden uzaklaşan ayrıştırılan ötekileştirilen bir toplum haline geldik.İnançlara mezheplere saygı azaldı.Bir an evvel toparlanmaya topluma sevgi aşılanmasına ihtiyaç var.
Sevgisiz kalmış bir toplum öfke yüklü bir toplum hiçbir alanda başarı gösteremeyeceği gibi mutsuz olacağından şiddet ve suçtan uzak ta kalmayacaktır.
Kızım geçen gün “anne eğitimde iki şey eksik ‘eğitim ve sistem’ “dedi.Çok ta haklı.Eğitim sadece okulda alınmıyor.Önce aile sonra okul ve toplumda etkili oluyor.Çocuklarımıza sevgiyle yaklaşmalı sevgi aşılamalı ve saygının ne olduğunu öncelikli olarak öğretmeliyiz.
Sevgiden uzak yetişen horlanan ayrıştırılan itilen çocuklar ne yazık ki büyüdükçe öfke yumağına dönüşüyor.Toplum yaşamını olumsuz etkiliyorlar.
Çocukları yarış atına çeviren ve eğitimi parayla ölçüştüren bir sistemin içinde çocuklarımızı ne kadar sağlıklı yetiştirebileceksek yetiştirmeliyiz.
Sevgiyle kalın…
