İşte öyle kalmıştık ya.
Kalakalmıştık.
7 Haziran seçimlerinde sandıktan dört parti çıkmıştı ya.
Dört ayrıcalık dördü de tek başına başımıza iktidar olamıyordu ya.
Algılarımıza dayattılar.
Aynı adamlar ve kadınlar birleşip birlikte başımıza iktidar hesapları yaptılardı ya.
Olmadı.
Olmadı ya.
Hadi yeniden bizi seçin diyorlar.
Yeniden seçin.
Daha kesin değil ama.
Biz bi hata mı yaptık da bize yeniden seçin diyorlar?
Bu arada neler neler öğrendik?
İki aydır seçilmişlerin talan haberleri.
Ard arda şehit haberleri.
Savaş şehitleri.
Barış şehitleri.
Ah bahtsız halkım!
İki aydır biriktirdiğimiz gündemlerden sonra tekrar seçin diyorlar.
Kimleri?
Aynılarını.
Bir arkadaşım facebookta adeta isyan etmiş.
Yeter otuz yıldır aynı tablo “bıktım” diyor.
O kadar oldu mu?
Ben orta yaşı geçtim mi yoksa.
25 yıllık kiracıyım aynı evde.
Artık kendime bir ev alıp taşınmalıyım diyorum kendime.
Oturduğum evin şartlarında yapılan yan binada satılık ev 1 milyon lira.
Benimse onun daha on da biri bile birikimim yok.
Otuz yıldır devran aynı.
Ülkedeki ekonomik büyümeye bakın.
Benim bütçemdeki büyümeye bakın.
Bir gülümseme dudaklarımda.
Seçelim.
Aynı adamları, kadınları yeniden yeniden seçelim.
Beğenmediler.
Yeniden seçelim.
Biz suçluyuz.
Suç bizde.
Bu nedenle yeniden seçin diyorlar.
Biz taaa ki artık sıra bize gelsin deyinceye kadar.
Ben de seçilmek istiyorum diyene kadar.
Onların yerine talip olmaya kalkıncaya kadar.
Talip olunca farkına varıncaya kadar.
Farkındalığı keşfedene kadar.
Esareti buluncaya kadar.
Nerde kalmıştık?
Öylece kalmıştık mı?
Bi daha mı seçeceğiz?
Aynılarını yine.
Yine aynı olursa.
Hadi tartışalım.
Aynı olmaz mı?
Ya olursa!
Neydi o şarkı:
Aynı nakarat.
Hep aynı aynı.
Hepinize selam olsun.
Bi gıdım ilerlediğimizde.
Değiştiğimizde.
Geliştiğimizde
bir dahaki ay inşallah buluşmak üzere.
