Savaş alnı Zonguldak.Madencinin Karaelmas ile savaşı.Sonucu meçhul yıllarca sürecek bu mücadele.Töre cinayetleri gibi.
1983 Armutçuk faciası....
1992 Kozlu katliamı...
2010 Karadon grizusu...
Bütün savaşları sonunda bir barış anlaşması vardır.Bir yenen birde yenilen.Bu savaşın galibi yok...Hernedense ateşkes ta yok...
Ereğliden Ahmet....
Kozludan Hasan.....
Çaycumadan Ataman...
Hepsi askerlik yapmış,İş ve işçi Bulma kurumunda sırada.Madende işe alımları bekler.
Onlarda biliyor.Cephe cehemdem.kefen kotukta,heran göcük heran Grizu...Korku yok o madenci cocuğu.Yürek mangal gibi.İşçi bulma kurumu onların Askerlik Şubesi.Bir sırası gelse bir girebilse işe oda gidecek cepheye.Alacak kazmasını vuracak kömüre...
Gözü kara,hırslımı hırslı çünkü kan davası var bu kömür ile.Akrabalarının kanı var bu kömürde.Kaç tane köylüsünü şehit vermişti madene...
Amcası Hasan bu ocakta göçükte kalmıştı...
Eniştesi grizuda şehit olmuştu.Ablasının yetimleri geldi gözlerinin önüne.Komşusu Hüseyin amca meslek hastası cigerleri gitmiş,günleri sayılı.
İşte onların karaelmas ile kan davaları.Oda biliyor,birgün işe girse,sıra onun.Onunda gelecek acı haberi kara bulutlar gibi.
Köy mezarlığından geçerken filim şeridi gibi geçiyor olaylar gözlerinin önünden..
OLSUN....
O bir girebilse madene.
O kazmayı nasılda vuracak KÖMÜRE...