Paris’siz Fransa; sadece köylü topluluğudur. Londra’sız İngiltere; kaba soğuk denizciler ülkesidir. Peterburg’suz Rusya; votkacılar ülkesidir. Berlin’siz Almanya; gürültücü işçiler ülkesidir. İstanbul’suz bir Türkiye düşünülemez. Düşünemezsiniz.
İstanbul-Hatay-Medeniyetler mozaiğidir. Dünyanın en zengin kültürüne sahiptir. Amma…
İstanbul can çekişiyor. Dünya kültürünün başkenti çöküyor. Bile bile yok ediliyor. Talan ediliyor, dahası yobazlaştırılıyor.
Dinden de dinsizlikten de korkan ürkek bir toplum olduk. Birbirine benzemeyenler birbirine daha çok düşman kesiliyor. Herkes hayat tarzını diğerine zorbalıkla kabul ettirmeye çalışıyor.
Tek dinli tek kimlikli insan fakiri çıplak bir ülke olduk. Oysa…
Bir zamanlar bu ülke şeyhül islamın meyhaneye övgü şiiri yazdığı, Ermeni diplomatın Dış İşleri Bakanlığı yaptığı, Yahudi subayın Bölük Komutanlığı yaptığı zengin bir kültüre sahipti.
Ey…
Sendikalar, Sivil Toplum Örgütleri, Siyasiler, ülkemin geleceği gençlik bilgi birikimi olan yaşlılar, sanatçılar…
Birleşin…
Çünkü bu memleketin daha fazla sinir harbine değil, sükûnetle birbirini dinlemeye ihtiyacı var.
Birleşin…
Çünkü bu hayali ve hamasi kutuplaşmadan kimseye hayır gelmez.
Birleşin…
Asıl olan ara tonlardır.
Sentezler ve melezlikler ülkesidir burası.
Zorla tepeden dayatılmış ve cetvelle çizilmişçesine yapay bölünmeler ülkesi değil.
Dünyanın en renkli mozaiğidir bu ülke bir değerli tablodur paha biçilemez. Renklerle oynamayalım. Bu tablonun güzelliğini lütfen bozmayalım…
Bırakın bizleri…
Ben, Ayvalık’ta Yunanlı ile rakı içip İzmir’de sirtaki oynamak istiyorum. Bun Bulgar’la tavla oynamak istiyorum.
Ben Rus arkadaşımla bir kadeh votkasına satranç oynamak istiyorum.
Ben İsveçli ile akşam kafeye gitmek istiyorum.
Ben Ereğli’de Kaptaş, Karadeniz’de horon, Erzurum’da halay çekmek istiyorum.
Ben İstanbul Eyüp Sultan’da Ankara Hacı Bayram’da, Konya’da Mevlana’da dua etmek istiyorum.
Ben insanlarla… İnsanca el ele kol kola yardımlaşarak beraber müzik dinleyerek yaşamak istiyorum.
Onlar da Allah’a inanıyorlar, peygamberimiz ayrı. Varsın olsun.
Ne diyor çocuklar;
Bir dünya bırakın
Biz çocuklara
Islanmış olmasın
Göz yaşlarıyla…
Eğer…
Sizler miras olarak bırakılan Tomalarla, biber gazlarıyla, plastik mermi ile, copla talan edilen yeşilliklerle, özgürlüğünüzü engelleyenlerle bir ilişkim bir bağım varsa sizlerden tüm genç nesillerden özür diliyorum.
Bu ülkede onurlu, mutlu, huzurlu, endişesiz, gelecekten güvenli kısacası… Adam gibi, insan gibi, özgür, hukuk güvencesinde, çocuklarımın geleceğinden endişesiz yaşamak için;
Babalarımız bekledi, bizler sabırla bekledik, çocuklarımız bekliyor, torunlarımız beklemesin.
