Karlı bir kış günü
Sabahın alaca karanlığında
Uyandık.
Uyandırıldık.
Soğuktu.
Üşüyorduk.
Isınamadık sonra
Hep üşüdük.
Hep üşüdü yüreklerimiz
Gencecik çocukların hayalleri
Hayata tutunmaya çalışan bebeklerin masumiyeti
Bastonuna dayanan ana babaların umutları
Kardeş, dost, arkadaş, yoldaşların, çığlıkları
O canilerin, taş kalplerinin altında, kaldığını düşündükçe
Ezildi yüreğimiz
Úşüdük çok üşüdük.
Kayboldu günlerimiz
Uzadı uzadı saatler
Uzadıkça uzadı ...
Tüm ülke
Bir umutla bağırdı
Sesimi duyan var mı
Sesimi duyan var mı
Ve
Can havliyle
Tırnaklarıyla kazdı madenciler
Kömür arar gibi ömür ararken
55. 61. 88. 90. 147. 248. 278. 296. saatler
Bir nefes bir canda
Yeşeriverdi umutlarımız.
Toz duman içinde
dağıldı hayatlar
Yarım kaldı hikayeler
Kayboldu geçmişler, yarınlar
Kazındı yüreğimize
O sabaha karşı
Uyanamayanlar.
Ayşe EREN-06/02/2023
