Bir ay önce görevi başında vefat eden Öğretmen Benan Atlı, Selim Yiğit’in şiiriyle anıldı.
Daha bir ay önce büyük bir acı yaşandı Kdz. Ereğli’de. Görevi başında geçirdiği kalp krizi sonucu kaldırıldığı hastanede yaşamdan kopup gitmişti Benan Atlı. Ereğli Mesleki Eğitim Merkezi’nde Elektrik Öğretmeni Benan Atlı’nın 6 Kasım 2024 Perşembe günü Hatip Camisinde cenaze töreni vardı. Büyük bir kalabalık toplanmıştı. Hatip Camisinde. Ailesi, öğrencileri, öğretmen arkadaşları, yakınları, dostları hep oradaydı. Başta vali olmak üzere tüm il, ilçe protokolü de oradaydı. Şehit için gelmişlerdi camiye şehit için. Şehit Öğretmen Benan Atlı’nın cenazesi canından çok sevdiği ay yıldızlı Türk Bayrağı ile örtülerek konulmuştu musalla taşına. Camideki vedalaşmanın ardından götürülüp Belan Mezarlığı’nda toprağa verildi Benan Öğretmen. O şimdi ışıklarda uyuyor.
Benan Atlı Öğretmen’in sonsuzluktan gelen sözleri şiir olarak söz verdi ses verdi Tatoğlu Kültür Merkezinde. Nefes Kültür Sanat, Edebiyat Derneği’nin “Sözden Saz’a Şiirler ve Türküler” gecesinde Benan Atlı da unutulmadı. Selim Yiğit’in Benan Öğretmen’in ağzından yazdığı şiir okundu “Yeni Cami Avlusunda” türküsünün öncesinde.
Selim Yiğit’in kalemine, yüreğine sağlık diyerek okuyalım bu şiiri:
Tebeşir ve öğrenci sesleri arasında bir ilkbahardım Sorsalar yüreğimde rengarenk çiçekler Düşlerim mutlu günlerle dolu.
Ne gecelerin karanlığı
Ne rüzgarın uğultusu Soluğun kuş cıvıltılarıyla arkadaştılar.
Her doğan günün ışığında güneşi selamlardım, Kedilerle konuşur tüylerini okşardım
Bozhane'de bir çay içerdim
Bazen ofis yolunda çimlerde yatardım. Kayıkların dalgalarla dansına hayretle bakardım.
Kızardım kalabalığına sokakların
Bazen kalabalığında ruhumu arardım.
Bilirdim bu şehir güzel
bu gökyüzü
bu deniz, martılar
bu hayat güzel.
Bilirdim her dağın sonu düzlük
Her gün bir yenisine gebe Yaz sıcağında Çınaraltı'nda banklar serin
Kış gününde yuvalar sıcak
Ağlasa da bebeler elbet gülecek bilirdim.
Bilirdim de
Yol çabuk bitecek
Gün geceye dönmeyecekmiş bilemedim.
Az önce koridor seslerindeydi ruhum Şimdi her şeyden ötede bir yerlerdeyim.
Kısa bir öykünün parmak sayılarında kaldı hayatım Yudumlanmayı bekleyen çayım bardakta
Sarılmayı bekleyen kollar boşlukta kaldı.
Kim bilir belki şimdi yağmurlarda ıslanamayacak olmanın hüznü vardır saçlarımda Yaşanmamış tüm hayallerimin ağırlığı omuzlarımda
Ve belki de bitmez bir hasretim artık
Sevdiğimin gözlerinin buğusunda.
İnan annem,
İnan kardeşim arkadaşlarım öğrencilerim, babam
Ve dahi sayamadığım tüm dostlar inanın Yüzümde bir tebessümle gidiyorum sizden kalan. Ben şimdi gençliğinin baharında, ötelerin yolcusu
Kardeşiniz Benan.
